หลิงหรง...องค์หญิงน้อยร้อยใจ

ข้าอุตส่าห์หนีไปเที่ยวได้สามวัน

ก็ต้องถ่อสังขารกลับวังเพราะพระบิดามีอนุญาตให้มีการคัดเลือกสาวงามหน้าพระที่นั่ง

ไหน...เสด็จพ่อบอกว่ารักแต่เสด็จแม่คนเดียวไงเล่า

เช่นนั้นเรื่องอะไรข้าจะต้องยอมอยู่ภายใต้อาณัติแม่เลีี้ยงที่ข้าไม่ชอบขี้หน้า

ข้าจึงต้องเฟ้นหาสาวงามที่ข้าชื่นชอบด้วยตัวเอง

ฟ้าสวรรค์ดูเหมือนเมตตาข้าให้พบสตรีผู้นั้น...

แต่...ข้าเพิ่งมารู้ทีหลังว่า...

ข้าถูกนางหลอกใช้!!!

แล้วเรื่องอะไรข้าจะยอมให้นางหลอกใช้ข้าได้ง่ายๆเล่า!

รู้จัก...หลิงหรง องค์หญิงผู้มีวาจาหนักดุจติ่งสิบกระถาง มากกว่าฮ่องเต้ที่มีวาจาหนักดุจติ่งเก้ากระถางน้อยไปเสียแล้ว!!!